Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Güzel dizelerinize yazan ellerinize alkışlar.Kelimeler zevkle dolduruyor şiirin bütününü.Yüreğinizin gülüşü aynı sıcaklıkla sürüp gitsin bir ömür boyu.Kutluyorum.
maalesef ahucuğum,maalesef;.insana en fazla sadistçe yaklaşan varlık yine insandır bilirsin...aslında sevmek sevilmek doğanın kanunu değilmidirki,bu sözü tüm insanlar çok rahat söyliyebiliyorlar,ancak uygulamaya gelince bin bir zorluk;,tabii biri,birisini sevence...!.yok şöyle,yok böyle vs.neden,neden..?.ne sen,ne ben nede diğer insanlar asla doyasıya ne sevebilecekler,nede sevilebilecekler canım.ancak bir gerçek varki engellenemiyecek bir gerçek içten(yürekten)yaşanan sevgiler hep yaşayacaktır,çok geç olsada bu sevgiler açığa çıkıcak zamanı yakalayabilirlerse,kendileri çok şanslı sayılıcaklar...yüreğini ısıtan sevgiler mutlaka yüreğini ısıtıcaktır,bunu asla unutma ahu'cuğum ve mutlaka'da yüreğinin'de seslenebileceği bir ses vardır...!!!...
Böyle duygu yoğunluğuyla akıp gidiyorsa kelimeler,daha başka ne istenebilir ki...Şiiriniz içimde yankılandı.Tebrikler...çok iyisiniz.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta