Senin için
Elimden ne geliyorsa yaptım
Şimdi sende kendin gibi
Ağlayan bir sevgili bıraktın
Keşke zamanı geri alabilsek
Keşke demiştin de
Zaman yine aynı zamandı
Sen fark etmemiştin
Ahu gözlerinden damlalar süzülmüştü
İlk defa karşımda ağlamıştın
Yürek acısı göze vurunca
İnsanı kimse tutamazmış
Ağlamanı kendime yediremiyorum
Sanki hiç ağlayamazmışsın gibi
Sanki sana cennetten bir yer vermişim gibi
Ne kadar büyük görürdüm
Sevdamı kendimi ve seni
İnsan yalnız kalınca anlıyor
Terkedildiğin de hele de
Hiçliğini...
Göz yaşların yine şiir oldu bana
Onlar mukaddes sular
Yıkama yüzünü sakın
Bırak yüzünde kurusunlar...
Kayıt Tarihi : 19.9.2009 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!