Bil Ki Gözüm Çok Kara Şiiri - Ahmet Kara 4

yalnızlığımın tek bir penceresi var
oda sana bakar.
göz yaşlarımın tek bir adresi var
oda sana akar.

seninle doğmuş benim Güneş'im
ruhumun derinliklerinde ilk ve tek ateşim.
ancak, benden Ay ve Yıldız'lar alır,
kimse yok edemez, kalbimde ışığını,
onu ben açarım ben kapatırım
biraz ikramına, birazda ilhamına.

bütün kokan çiçekler, sen oldukça var,
eğer sen yoksan, benim için neye yarar.

ellerinde güllerim solmuş,
sapı da hançerin olmuş,
vurduğun yerde
maşuk'unum şimdi.

kırılsın çarkım, yakılsın barkım
yeter ki, sensiz olmasın şansım.

bir defa sönerse ocağım,
bil ki yıkılacak o sokağın.

sen gidersen uzaklara,
girdabına düşerim bu fırtınaların,
çok duramam bekleyemem baharlarını,
ayazına düşerim kara kışların.

seninle biterse aşkım
tek bir kurşunla,
yaşayamam çünkü
sen olmadıkça.

ne olur anla,
bil ki, gözüm çok kara.!