Göz Yaşlarım Şiiri - Mehmet Bor

İkisi de,
ayrı yataklara yerleşmişti.
Oysa, kaynağından ayrıldıklarında
Bir çocuk gibi masum,
bir o kadar da;
Azdı suları..
Benimle büyüdüler.
Yaşamla onlar da yoğruldular..
Acıyı, tatlıyı herşeyi paylaştılar.
Öyle anlar oldu ki;
teselli diye,
yataklarından taştılar..
Elmacık kemiklerimden süzülüp,
boşa aktılar...
Her türlü halimde,
yalnız bırakmadılar.

23.07.2003
Mehmet BOR