Göz Yaşları Şiiri - Kurtuluş Zeybek

Zaman sabahın ilk saatlerine doğru ilerlemekte yine.
Sen geldin aklıma düşündüm teyze.
Sensiz geçen o senelerin özlemi,
Bir ateş oldu yanıyordu içimde

Sen mutsuzluğu tadarken o gurbet illerde,
Ben seni düşünüp sana ağladım.
Resimlerde olmasaydı elimde,
Yüzünü unutup gitmiştim belkide.

Seneler sonra geleceğini öğrendiğimde nasıl sevindim.
İçim içime sığmıyordu bayram sabahı gibi.
Bazılarının veya birilerinin senle konuşmaması,
Benim için önemli değildi.
Sana sarılıp göz yaşlarımı sırtında dökmek için,
Seni özledim teyze demek için,
Hiçbir şey tutamazdı beni.

Nasıl özlemiştim seni yanarcasına.
O hasret kokan tenini,
Ana yüreği gibi çarpan o yüreğini,
Duymak hissetmek ne güzel şeymiş,
Seneler geçen o özlemin ardından.

Ellerini tutunca bırakmak istemedim,
Buralardan gitme diye.
Meğerki ortak yönümüz ne çokmuş seninle teyze.
Ne seni oralarda bir anlayan var,
Nede beni buralarda bir anlayan.

İkimizde duygusaldık ikimizde kırılgan.
Başkalarını yükü yüklenmiş bile üstümüze.
Seçme şansımız kalmamış.
Çoktan yolu yarılamışız bile.

Ne yapsam boş ne yapsam çaresiz.
Son gün gelip çatmıştı.
Seninle geçirdiğim bir kaç gün olsada,
Senin şiirlerini ve şiir okurken beni uzaklara götürüp,
Uzun uzun düşündüren,
Bazı zaman gam,
Ve bazı zamansa neşe içeren sözlerini ve seni unutmayacağım.

Bilirmisin teyze
Her gün bir insanın doğum günüdür.
Ve her gün bir insan mutlu olur.
İşte benim doğum günüm.
Sana sarılıp mutlu olduğum gündü.

İçinde bir hüzün,yüreğinde buruk bir acı ile
Otobüse bindin gözlerin yaşlı.
Camdan bakarken
Gözlerin hala ıslak belliki yüreğin hala sızlıyordu.
Ayrılılmak hiç kolay olmadı biliyorum.
Sen Almanya nın yolunu tutarken,
Benim gözlerimde ıslaktı.
Ama yüreğim kan ağlıyordu.
Sen üzülme diye karışında ağlamadım, ağlamadım teyze.