GÖZ YAŞIMI AKITIP GİTTİ.
Acılar yaşadım karanlık gecelerimde,
Kırk sene tuttuğu eli bırakıp gitti.
Adını yazarken ağladım hecelerimde,
Silemedi göz yaşımı akıtıp gitti.
Yalnızlığı yaşattı vefasız otağımda,
Dertlendim her gece yatağımda,
Beddua ettim her artan atağımda,
Derdime merhem olamayıp gitti.
Hastaydım gönlümce gezemedim,
İyi gün dostlarını pek sezemedim,
Kederden uzak bir yol çizemedim.
Beni hüzünlere gark edip gitti.
Çattı hilal kaşlarını güldüremedim,
Çok sevdim amma bildiremedim.
Yaktı beni vefasız, durduramadım,
Ateşler içinde koyup gitti.
Yıllarca kara bahtımı değiştiremedim,
Kimseye güvenmemeyi pekiştiremedim.
Maddi sıkıntılarımı geçiştiremedim.
Beni borçlarla baş başa bırakıp gitti.
Sevmek bu olmamalı kör etmiş gözünü,
İnsan kaybetmemeli, fıtratındaki özünü,
Dara düşse de evlenirken verdiği sözünü,
Tutmalıydı,tutamadan çekip gitti.
Kaderde varsa gün olur düşersin dara,
Alnınıza yazılmışsa yaranızı kim sara,
Gerçek dost aranır işe yaramaz para,
Mal için ailemizi pare edip gitti.
Nerde o seviyorum diyen sözler,
Hani nerde meşkle bakan gözler,
Kul Ömer, vefalı sevdiğini özler,
Gözlerimi yollarda koyup gitti.
22.09.2018 Ömer Kılıç
Ömer Dede Kılıç
Kayıt Tarihi : 28.9.2018 06:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!