Göz Yaşımın Üstünde Korum

Toprağa ayrılığa
Gözyaşımın üstüne kordum
Nasıl oluyor da
Şu ev, şu yol alev almıyordu
İlk kez kanat açıyordum göğe
Peşine yalpalaya yalpalaya

İstedim ki
Bulutlar beni yağmuruna sarsa
Hangisine dokunsam
Yağmuru yanıyordu
Ve ben kordan deniz oluyordum
Okyanuslara çoğala çoğala

Son nefesim beni söndürsün
Üstüme kumlar örtülsün istedim
Derin uykularda uyuşup
Kendimi hissetmemek
Uykularım da gelir gelmez alev aldı
Yüzüm
Kirpiklerimden düşen
Binlerce ölü martıya ev sahipliği yaptı
Defni mümkün olmayan bu hüzün
Her gülüşüme imzasını attı

Yaşamaya rızık bulmaya
Kordan gül oldum
Ölmüş annemin göğsünde süt aradım
Bana, göğün suyu kesilmiş
Çatlak toprakta
Dilim damağıma yapıştı

Toprağa ayrılık
Beni ahirete kor kor taşımakta...