Hüzzam şarkıları söylüyor kuşlar,
Umut, sonbaharda dökülen yaprak.
Kışa kucak açıyor artık bahar,
Acı ile inliyor sanki toprak.
Duygular alemindeyim, dalmışım,
Yapa yalnız yürüyorum ormanda.
Nasılım, nerdeyim? Nere varmışım?
Uzaktım kendimden, uzaktım o an.
Bir ara fark ettim sonu ormanın,
Dönmek gelmedi içimden yürüdüm.
Hüzzam şarkısı duyuluyordu kuşların,
Bilmem ne kadar benimle yürüdüm,
Ve ağladım, gözyaşımda çürüdüm,
Ramazan Ateş/Enschede
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 3.12.2005 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!