GÖZ yaşım Yandı Şiiri - Ümit Bilgin

Beni ağlatıp ta kendi gülen yar
Gözün aydın olsun Göz yaşım yandı
Yüreğimi kırk yerinden bölen yar
Adı sabır olan o taşım yandı

Kesildi soluğum tükendi nefes
Bedenim çürümüş çıkmıyor bir ses
Şart olsun sayende kalmadı heves
Dertle deli olan şu başım yandı

Ne kadar safmışım kendime şaştım
Gam ile kaynayıp dert ile piştim
Sonu gözükmeyen bir yola düştüm
Yanımda yol alan yoldaşım yandı

Kan damlayan şu yaramı sarmadan
ey hayırsız sırt çevirme sormadan
Koyup gittin son kez olsun görmeden
Sırrımı saklayan sırdaşım yandı

Ne yazıkki sevdan erimiş kinde
Lütfedip gel bir bak gönlüme inde
Cevherle dolu olan kalbim içinde
hem safir hem zümrüt hem yeşim yandı

Yaramda yer etti tuz ile biber
Parça parça oldum gelmiyor haber
Kul Ümit'im benim ile beraber
Anam babam bacım gardaşım yandı
Sırrımı saklayan sırdaşım yandı