Göz Yaşım Şiiri - Turan Işık

GÖZYAŞIM

Ağustos ayımı kışa çevirip
Coşkun sular gibi aktın gözyaşım.
Saltanatım, tahtım, tacım devirip
Dönüp eserine baktın gözyaşım.

Dağladın içimi çevirdin köze
Fer vermedin sana bakacak göze
Geldik te bakmadın her gün yüz yüze
Dört camı gözüme taktın gözyaşım.

Bazen boran oldun, bazen kar oldun
İçimde sönmeyen yanan kor oldun
Vefasız, hayırsız, hırçın yar oldun
Benden her seferde bıktın gözyaşım.

Aşkın deryasında susuz bıraktın
Sevda ateşinin içine attın
Kaynatıp içerek yüreğim yaktın
Bir kuru ağaca astın gözyaşım..

Çekip yayın okun sapladın birden
Tutup kaldırmadın düştüğüm yerden
Vazgeçmem bilesin gönülden serden
Bırak beni artık bıktım gözyaşım.

Aktın deli çaylar, dereler gibi
Karıştın ummana deryalar gibi
Devası olamayan yaralar gibi
Her yanım ateşle yaktın gözyaşım.

Ayazda, soğukta yüzümde donup
Sevda ile ortak ateşte yanıp
Dost bildim deyipte dostumdur sanıp
Yarı yolda koyup baktın gözyaşım.

Dur artık kurudu gözüm pınarı
Aka aka yıktın gönlüm duvarı
Terk edip elimi cümle diyarı
Sonunda boynumu büktün gözyaşım.