Könlümün mülküne sen oldun bey
Ne bana süz gözün, ne kaşın ey
Beni sen bir belaye saldın ki
Kurtulanmam edem ne kedr de sey
Bana bir cilve eyle dinse nigar
Ben dedim day bana veribsen rey
Sondan üz dönderib cefa etdin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta