Göz yaşı Şiiri - Faruk Avşar

Bak kurumaya yüz tutumuş ağaç gibi
ruhumdan birer birer dökerek
bahar ayında soğuk ve donmuş
bir ceset gibi beni çürümeye terk ediyorsun..!

Bu bedeni acımasızca kefensiz bırakarak
toprak olmaya terk ediyorsun
bari bar i… sol yanımdan kopan bir parça
canımı yalnızlığa atma ne olursun...!

Azrail e hesap vermeden bedenimin
sol yanında kopmuş bir avuç kadar
parçaya bir avuç toprak serperek
senin yaşadığın topraklarda sensizliğindeki
yalnızlığın da sakla ne olursun...!

Olurda pişman olur belki her gün gelip
döktüğün göz yaşındaki damlalarla
sularsın belki bir gün tomurcuk gibi
filizlenir kök salarak ısız topraklarda
hayallerinin gölgesi olurum belki bugün belki yarın...!