Göz Yarası Şiiri - Semra Ay

Göz yarası bir şiirdi
Acılarımı besleyen o müebbet ezgi..

Bir sitemdir ki suskunluğum
İncinen sözlerimi zorluyor bakışların
Kör kuyularda,zindandayım
Bulutsuz bir yağmurda
Ruhumu yıkıyor esrarın
Sana çıkmazlarda,ummanlardayım..

Çaresizlik mahkemelerinde
Sancılarıma kelepçeli
Yalnızlığımın iniltisidir
Senin hiç duymadığın
İçimden efkârlı hatıralar geçiyor
Duman duman kavurduğun
Se/nin yanına mim koydum, anlamadığın..

Bütün çeşmelerden aksa da
Aşkımın vebali
Nakış nakış değse de dudaklarına
Tek nefesinin yettiği
Bu yangını söndürmezsin bilirim
Tek nazarının kışı bahar ettiği
Sebeb-i halim gözlerin
Yüreğime kapalıdır bilirim..

Unutulanlar rıhtımında hep beklemeye
Mahkum bir ömür yazıldıysa bahtıma
Bu veresiye sevda masalının sonunda
Pul pul dökülür yıldızlar
Kırılır kanatları
Rüyalarıma iliştirdiğim
Sen ihtimalli umutlar..

Anlayacaksın belki sen de
Zehrinin kalbimin özü olduğunu
Bu sevda treninin
Ellerinin uçurumunda öldüğünü
Bütün iklimler artık sabıkalı
Bahara varmamak için
Söylemez hayallerimde gördüğünü
Eylülün kefenimi ördüğünü
Oysa biliyordum
Zaman divane-i virandır
Bu sevda artık kahr-ı hicrandır..