“Göz teması” ile başlayan bütün aşklar “baş belası” olarak geri dönmüştür yüreğime. Ne yana baksam da hiçbir şey artık göründüğü gibi değil. Ben su içerim ciğerim için, yanan yüreğim damla damla getirir gözlerimden. Bir sokak lambasının direğine veririm sırtımı, lamba aşk yanar gece boyu. Aşk mevsimi gelince yürek saatim bir saat geriye alınır ve 1-0 mağlup başlarım bütün sevdalara. Bende imkân çok sevmek için sevdiğim, imkânsızı sevdiğimden bilirim. Gözyaşları içten içe doğru akar bilmez kimse ve bir damlalık yer kaldı yürekte.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
