Bu nasıl bir membaadır, garip gözlerim,
Nemlenir ne zaman, dalıversem şu ufka.
Hece hece kızıl kan kusar tüm sözlerim,
Öznur’umu sarmışken, kumaştan yufka.
Aile, yedi dalı olan köklü çınardı bana,
Kim kopardı ki bağlarını, büküldü dizler.
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta