Göz Olalım Yüzünde Şiiri - Gül Yazganarıkan

İki yıldız...........
“Göz olalım yüzünde” demişler....
Güneş doğmadan inmişler.
Ay ayaklanmış,
Fırlamış yatağından
“Ne oluyor yıldızlar kimmiş sabaha doğan”?
Öğrenince geleceğini
Tenine katmış ay da kendini
Güneşi kaldırmışlar...
Vaktinden önce
biraz kızmış “uyandırmayın beni” demiş edepsizce
ay eğilmiş kulağına güneşin,
geleceğini söylemiş dili döndüğünce
bir avuç koparmış göğsünden
“yüzüne yerleştirin bunu gidince”....
“kamaşsın gözler onu görünce”....
bulutlar da ellerine ayaklarına katmışlar hamurlarını
içine de baharı, nisan yağmurlarını
küçük bedenine kocaman bir yürek sığmış
onur, gurur, sevgi, şefkat, vicdan, duygu
birbirine tutunmuş....
yaradan özenmiş sana, yaratırken
evlat ki cennet kokusundan esinlenen
onurun en büyüğü
her şeyim
Daha ne diler yaratandan yüreğim
Sen varsın ya....
CAN’sın ya....
Göçsem de ömrün bittiği yerde
Islanmasın kirpiklerin bir kere bile...
Ben her yerdeyim...
Ay tenlim, güneş yüzlüm
YÜREĞİNDEYİM
İÇİNDEKİ SESTEYİM...
Helal dir sana sütüm,
Helaldir emeğim
Helaldir ekmeğim
Yeter ki gülsün, yıldız gözlerin...
Hakkımı helal ettim bin kere helal
Milyon kere helal bebeğim...