Göz Nurum Şiiri - Ferhat Eren

GÖZNURUM

Ben umutlarımı bağladım sana göznurum.
Hayallerim ellerinde yeşerdi.
Kalbinin kapısında bekledim günlerdir.
Yolunun üzerindeki çiçekleri okşadım,
Kokun sinmiştir diye kokladım onları.
Gölgenin serinliğini özledim göznurum.
Ufuktan doğmanı bekledim.
Her sabah…

Gözlerin aydınlattı dünyamı göznurum.
Tebessümünle doğdu Güneş.
Sana bağışladım değerlerimi,
Avuç avuç,
Yürek yürek
Bir yudum sevgi için,
Bir tebessüm
Bir tatlı bakış için.

Seni sevdim bir tanem
Seni sevdim.
Kalbinin kapısında bekledim günlerdir.
Saçlarının kokusunu özledim buram buram.
Papatyaların yeniden açmasını bekledim üç mevsim.
Günlerimi feda ettim yollarında.
Yürüdüm umuda günlerce,
Doruğuna ulaşmak için geleceğin.

Beklenir,
Gün doğacaksa sabah
Beklenir yeşerecekse umutlar,
Can kurban sevgiliye,
Feda olsun aşk uğruna harcanan yıllar,
Kat edilen yollar.

Gelincikler baharı bekliyor ya,
Kardelenler umuda uzanıyor ya bıkmadan usanmadan,
Damlalar denizi arıyor ya, tepelerin ardından,
Tohumlar yeniden yeşeriyor ya toprağın bağrında,yeniden,
Bende beklerim göznurum.
Bende beklerim,
Tutup gelinciklerin elinden
Takılırım damlaların ardına,
Kah bulutlara çıkarım, kuşlarla kol kola,ararım seni.
Kah ummanlara dalarım, balıklara sorarım.

Sen sevgisin,
Sen umutsun,
Sen geleceksin göznurum.
Sen hayatın kendisisin
Sen yaşama sevincisin.
Sen candasın,
Hayat sende,
Sen hayatsın.

Bahara erişmek varsa sonunda göznurum.
Dikenler batsın ayaklarıma varsın ne olur?
Karlar kaplasın yolları varsın...
Çağlayanlar hırçınlaşsın varsın ne olur?
Damlanın umudu deniz ise eğer,
Bulut olur,
Yağmur olur,
Kar olur.
Çile çeker,
Yol kateder ama göz nurum,
Özlemine mutlak erişir,
Yarenini mutlak bulur...