Göz Kırpması Şiiri - Mehmet Gezer 2

Kendine gel unutma balçıktan yaratıldın
Kanma hayata bir damla suyla katıldın
Kendine gel görmüyorsun bunca nimeti
Şeytana uyup bilmiyorsun onca kıymeti

Gösteriyor her şey ustanın harika sanatını
Alemin sahibi yapmış muazzam kainatını
Bir iğne ustasız olmaz al bundan bir ders
Aklını başına al hak ile batıl birbirine ters

Uyan neden zillete yapışım duruyorsun
İslam’ın izzeti varken perişan ediyorsun
Dünyaya verme değer ustaca yap bir eser
Dünya için mi yaratıldın yerinden yeller eser

Hakka yaklaştıkça nefsim durmadan kaçar
Hakka ulaşayım derken başka kapıları açar
Nefsime uyup zift gibi kendimi denize attım
Sahilli ararken çıkayım derken hepten battım

Ne yaparsa karşısına çıkar kelime hece hece
Cehalet alnında durur tıpkı karanlık bir gece
İlahi kader giden gitti beni de benden aldı
Yaprak gibi bütün arzularım dünyada kaldı

Yola düştüm aradığım şeyi nefsime sordum
İlahi aşkı aradım başıma geleni hayra yordum
Ümit var olunuz bu günlerde elbet geçecek
İstesen istemesen de kalbim İslam’ı seçecek

Kendine deme zaman değişmiş kafana sok
Muhabbet fedaileriyiz husumete vaktimiz yok
Ay huzmeleri gibi gökten gelen ilahi bir seda
Nefsim bir gün bizde diyeceğiz dostlar elveda

Şeytan cezbediyor tıpkı topun gül paresi
İman çeşmesinde içelim yoktur başka çaresi
İman güneş gibidir kucakla onu merhametle
Gönül bahçesini imanla donat ilahi rahmetle

İlahi aşk yücedir huzur verir bir bilseydin
Yer gök ayrıldığı gibi günahtan arınsaydın
Hazırlan başka memleketlere gideceksin
Sıddıklarla, peygamberlerle karışılacaksın

Dünya hayatı için durmadan ağlıyorsun
Çalış ki melekler seni ağırlayıp dursun
Davam haktır önümde durma sakın
Göz kırpması gibi ahiret bana yakın