Gündüz yarısı yürürken karanlığı
Gece yürürken aydınlığı düşünmeye başlamıştı.
Uzakta doğmadan güneşi görüyordu gözlerinde
Ayakları götürmüyordu maviliklere
Bir bebek tazeliği düşledi ellerinde
Beş parmak buz tutmuş yüreği
Ay büyürken eriyordu
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
yüregin susmasın....harika diziler antoljıme kaydeddim gönül dostum.........
Uzun oturuyordu artık tavana bakıp
Örtüyordu gözlerini
Mantıklı duygusallık yaşamıştı
Düşündüğü
Hep aynı yürüyendi çünkü
Sevgı dolu güzel bır şiir yüreğinize sağlık sevgılı dostum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta