Gündüz yarısı yürürken karanlığı
Gece yürürken aydınlığı düşünmeye başlamıştı.
Uzakta doğmadan güneşi görüyordu gözlerinde
Ayakları götürmüyordu maviliklere
Bir bebek tazeliği düşledi ellerinde
Beş parmak buz tutmuş yüreği
Ay büyürken eriyordu
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
yüregin susmasın....harika diziler antoljıme kaydeddim gönül dostum.........
Uzun oturuyordu artık tavana bakıp
Örtüyordu gözlerini
Mantıklı duygusallık yaşamıştı
Düşündüğü
Hep aynı yürüyendi çünkü
Sevgı dolu güzel bır şiir yüreğinize sağlık sevgılı dostum
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta