Göz Hakkı Şiiri - Nasıf Acar

Bir gün...
Bir akşam...
Karanlık çökmüş,
Ben yalın yapıldak,
Korkularla dolu bir yürekle,
Tata Dağı’ndan dönüyorum.
Yokuş aşağı...
Aşağılarda,
Düzenek bir yerde...
Solda kalıyor...
Amcama eşlik ettim,
Koyun güderken,
Gündüzden gördüğüm,
Erik ağacı...
Dalı budağı yıkılıyor.
Çıktım tepesine,
Tişörtümden aşağı doldurdum.
Karnım şişti,
Tata Gölü gibi...
Vallahi çalmadım!
Gök hakkımdı o benim...
Karşılığını ödedim vallahi,
Anneme hem de!
Koca bir süpürgenin,
Topuzunun acısıyla,
Takas yaparak...