Göz Göze Geldiğimiz An

ruhum bedenimden ayrılır
kifayetsiz kalırım canlı herşeye
dünya durur etrafımda
ayak tırnaklarımdan başlar
yüreğimin derinliklerine kadar inen bir sızı
ellerim tir tir titrer
yüreğimin derinliklerinden gelen o
sızı ile
bom boş masmavi gökyüzünde
yazlnız bizim gözlerimiz vardı
yıldızlar bile sönmüştü
gözlerimiz aydınlatıyordu geceyi
yürğimi aydınlattığın gibi
o ışık ki
yok bir eşi iki cihanda
şimşekler çakıyor sanki
gökgürültülü bir
sağnak yağışa dönüştü
ardından çıkan gök kuşağı rengindeydi
büründüğüm renk
işte bu
gök kuşağının sekizinci rengiydi
gözlerimdeki seni yansıtıyordu...

serap kızıltepe
TEM/07