Manzara Şiiri - Önder Karaçay

Tüm mevsimler
Karanlık yağdırıyor üzerimize
Kitleler göz kapaklarını görmemek için kullanıyor
At gözlüklerini gözleri sananlar var

İki gözün var, yumacaksan bari birini yum

Sevgi de kıt dağıtılmış us gibi

Gözünü kendin açmalısın

Anadan doğdun daha kendinden doğmadın ki!

Oyuncakların çocuklardan daha uzun yaşadığı bir dünya burası

Büyümek istiyorsun

Bir seviyesizi yükseltip onun seviyesine düşecek değilsin ya!

Birleşerek güç olmak yerine güce kul olmayı seçti senden öncekiler

Senin seçimin ne olacak? Örnekler bu kadar kötüyken

Karnı aç gözü tokları, karnı tok gözü açlar yönetiyor

Tokun gözü doymadığı için açın karnı doymuyor

Manzara budur
Gel aç gözünü göz göze düşünelim