ay doğuyor,
artık hiç birşey eski karanlığında değil.
el yordamıyla yola koyuluyorum...
yüzünü yitirmiş rakkaslar görüyorum, pek çoklar
şavkı vursa da ayın ne beis,
yüzleri yok onların,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Yola koyuldunuz yolunuz açık olsun devamında fayda var.Adnan Durdağı
güzel bir anlatım. kutlarım
Güzel bir serbest siir. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta