Göz Göre Göre Bitiyor Bitmez Dediğimiz A ...

Ben sana yıldızlar topladım gökyüzünden Bütün odalarına serpiştirdim Karanlık gecelerde korkmayasın Aydınlık içinde kalasın diye... Güneşten bir parça koparıp getirdim Üşümeyesin diye... Ben kaç kez karanlıklarda kayboldum bilmezsin. Kendimi bile göremez oldum çok gece. Yalnızlığımda ne çok üşüdüm bir bilsen.. Elim ayağım buz tutardı Dudaklarım tirerdi / konuşamazdım. İşte ozaman seni düşündüm Binbir hayal içinde Eteğine tutundum Öyle aydınlığa çıkıp kurtuldum. Boşuna mıydı bütün bunlar? Günlerce düşünüp, durdum. Demek bu kadarmış.. Her sevdada olduğu gibi Sonunda Seven hep yalnız kalırmış Şimdi Dalından düşmüş bir yaprak gibiyim. Bir de sen ezip, iyice dağıtma... Yapma... Kahır yüklü gecelerin koynuna atma beni.. Yapma.. Yalnızlığın kollarında ağlatma beni... Gitme.. Günahıma girme... Sorgusuz sualsiz aşkımızı infaz etme... Kalmanın mümkünatı yok mu? Bu kadar kolay mı gitmek? İçin hiç mi yanmaz O zından gözlerinden Hiç mi yaş akmaz? Şimdi kime ne diyeyim? Soran olursa Nasıl anlatayım? Hangi arkadaşım, Hangi dostum inanır bana? Sussam bir dert Anlatsam yokluğun başıma bela.. Ve susuveriyor Kırçiçeklerinin Rüzgarlarla beraber söylediği şarkımız Ne kadar garip, Hayat ne kadar acımasız... Göz göre göre bitiyor Bitmez dediğimiz aşkımız... Necdet GÖKNİL