Göz Göre Göre Şiiri - Ozan Efe

dikene batmış biri
balını yese n’olur
tinine katmış kiri
alını yusa n’olur
geceyi yüklenmiş bulutları
iplenirken yere
ağlıyor sulara sele
göz göre göre
bereketiyle toprağım emecek
güle kavuştuğunda
yele konuştuğunda
öyle doluştuğunda
halını dese n’olur
ışıyacak dalın uzunda can
tomurcuklar çıtlarken
yeşile gülüyorken güneş
göz göre göre
köklerden alacak can suyunu
karlı köye varınca
sevdiğine sarınca
sürünedur karınca
düşünce çise n’olur
gürültüleri gelirken
kıvılcımında şimşeklenişleri
gönlümüze göre
göz göre göre
yinelenen mutluluğum
ozan efem tıknefes
yüreğindeki kafes
yinelediğinde ses
aklında ise n’olur
181111denizligülcebuluşma