Göz bebeklerim Şiiri - Yusuf Çarkcı

Karanlıklar doğurdu sancıyla
Ağlayarak hıçkırıklarla dünyaya geldiler
Onlar hep karanlıklarda doğup büyüdüler
Çoğu Geceler altlarını değiştirmek zorunda kalırdım

Hayata onlar sayesinde baktım
Her bakışımdan sorumlu oldular
Her bakışımı adeta bir süzgeçten geçirdiler
Beyne iletmek ve iletmemek için
Kalbe duyurmak ve duyurmamak için

Onlar bir gün, seni gösterdiler bana
Bu defa her bakışım gibi olmadı
Kalbimi, beynimi, bedenimi titrettiler
Âşık ettirdiler seni bana
Vücudumun her yerini sarstılar bunun için
Ne vardı sende bilmiyorum
Her şeyin sebebi göz bebeklerimdi

Gözbebeklerim şimdi kan ağlıyor hıçkırıklarla
Seni görememenin hüznü içindeler
En çok görmek istedikleri kişinin
En az görmelerinin kederi içindeler

Artık kendi gözlerime, gözüm gibi bakamaz oldum
Ve onlara isimlerde koydum
Birinin adını yalnızlık, diğerininse umut
O kadar göz yaşından sonra seni affetmekteler
Hala seni görmek istemekteler
Hala başkasını bana göstermemekteler