Kalakaldım karanlığın ortasında.
Çırpınıyorum, feryadımı duyan yok.
Hangi tarafa dönsem zifiri karanlık.
Kayboldum kendimden.
Ne bir ışık, ne bir ses var.
Arkamda bir soranım bile yok.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta