“Olmadı” deme, “bir daha ki sefere” de
Verdiğimiz bizim olur, aldığımız kime ne.
Dikenleri derip de, kim “çiçek derdim” der?
Kaf dağının ardında, yalanı yanıltan yer.
Büyük cüsselere, Hak küçük akıllar koyar.
Kocaman yürekler, Efsane aşklarla doyar.
Ne karanlıkta, ne fazla ışıkta görebiliriz.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta