Göz Arasında Şiiri - Tuncay Ayverdi

Bütün sabahları görsen ne olur;
Gece hep aynı boşluğu hatırlatırken.
Fersiz bir aynadan silinir,
Arzulu masallar simsiyah kesilirken.
Hatırlatır gökler esmer yüzünü;
Yarınsız kalır toprağa gömülen ufuklar.
Soldukça kalbe sinen karartıyla;
Bu son yağmada çalındı gökteki yıldızlar...
Kıt bir anın misafir zamanında,
Avuçlarımda son kez çırpınırken uykum;
Geceyle yalnız kalan göz arasında,
Geriye ne kaldı bir bakın?
Başıboş ilhamlardan başka!
Oysa hasret kanat çırpar ufka değin...
Sonra dileği kabul olan bir mağara açılır,
Sanki bir mucize görünür dağlar arasında;
Durmayın uzayan aydınlığa yol verin
Yol verin ölümün ötesine,
Hayatın gerisine geçercesine.
E hadi durma gül artık!
Bu âna sığmış sonsuzluk hülyâsında,
Bırakıver, teslim et kendini
Aydınlığa...Ne olacak?
Daha yeni açıyorken gözlerini toprak.