Göz Şiiri - Ahmet Kurt

Şu yeşil önlüklü adamlar,
Seyrekte olsa,
Soğuk duş etkisinde karşılaştığım,
Sıcak,
Ilık nefesleri ile rahatladığım,
Yeşil önlüklü insanlar...

Yeşil bir sedyeye yatırdılar,
Parlak ışıklar alıyordu gözümü,
Zaten gördüğüm de
Sadece ışıklardı,
O taraftan...

Fazla uzun sürmedi,
Sihirli ellerin dokunuşu,
Buram buram terledim,
Nefes alışım zorlaştı,
Telaşlandım bir an...

Çok da hevesli değilim oysa,
Dünyanın pisliklerini,
Basit hesapların sonuçlarını,
Güçlünün mazlumu ezişini,
Acımasızlık ve barbarlığı
Seyretmeye...

Güzelliklerden geçtim,
Onu görenler görsün,
Çünkü mücadelem,
Olumsuzluklarla,
Kavgam haksızlıkla benim.

Yoksa! ...
Gözlerimden vaz geçip,
Diğerini de kapatmalı,
Hatta
Kulaklarıma da
Tıkaç taktırıp,
Hiç bir şey duymasaydım,
Birçoklarının yaptığı gibi,
Rahat eder miydim...