Göyce Şiiri - Maruf Özülkü

Yerde değil işin sırrı
Göycedir meylim göycedir
Sol yana yazmam sıfırı
Göycedir meylim göycedir

Koştuk doksandokuz yüze
Çıkamadık daha düze
Geceden dönsek gündüze
Göycedir leylim göycedir

Söylemedik ki son sözü
Karartmadık daha gözü
Meselenin aslı özü
Göycedir zeylim göycedir

Cenge gidene sür kına
Sitem et sözde yakına
Anlamazlar her gün kına
Göycedir veylim göycedir

Bilmesem de dağ taşını
Tutmasam da su başını
Yakarım hep ateşini
Göycedir neylim göycedir

Yiğidi yiğitler özler
Zafer haberini gözler
Kara kaşlar kara gözler
Göycedir yaylım göycedir

Maruf der, gel konuşalım
Ne hudut varsa aşalım
Şu kabuslardan taşalım
Göycedir seylim göycedir