Gövdesiz Vücutlar Şiiri - Harun Tolga Peker

Gökyüzü cinnet geçiriyor olmalı,
Yeryüzünün bir suçu yok bu isyan da..

Dün akşam üzeri
İstanbulun göbeğinden
İntihar ettim..

Kendinden geçmiş yağmur damlaları,
Rüzgar kendini gizliyor karanlığın gölgesine,
Bir adım öne çıkan sokak lambaları,
Bir kemanın teninden acı kokusu yükseliyor,
Ve,
Kendini bulutlara sevdirmeye çalışan sigara dumanı.

İstiklal caddesinde ki uyuşturucu satıcıları,
Pek bir yüzsüz oluyor gece,
İstanbuldayım..
Bugün,
Hava,seni anımsatıyor biraz,
Buz gibi,
Üşüyorum...

Coğrafyam da kötülüker var,
Bitki örtüm
Bir alkol masasında unutulmuş,
Yaşlanmış üzümleri şarap yapmıyorlar artık,
Güneş eskisi gibi bakamıyor gözlerime,
Haydarpaşa da vagonun birini
Sabaha karşı sekiz yerinden bıçakladılar,
İstanbul ağır kanamalı bir şehir
Oluveriyor...

Dalından kopmuş bir yaprağın
Özlemi var içimde,
Omuzlarımda kilometrelerce huzur,
Bu gece ülkenin en kanlı intihar saldırısını
Düzenleyeceğim bedenine,
İnan bana
Aşk gövdeyi götürecek...