Götürme Kendini Şiiri - İsmet Bora Binatlı

GÖTÜRME KENDİNİ

Gözlerin ufkun çizgisinde asılı kalır
Gurbeti özlersin
Hem sensizliği ister yüreğin
Hem alıp başını gidersin
Sıla,sıkar seni, yalnız kalamazsın
Nereye gitsen
Kendini oraya taşırsın.
Hani onca gözyaşı
Nasıl da bitmez bir acıdır
Oysa nasıl da yalnızlık çeker sevdalar
Bilinmez insan yüreği nelere sancılıdır
Kim koymuş gurbet adını
Bilinmez kim vuslat demiş
Geri dönüşlere
Sen gurbeti içinde yaşıyorsun
Sonra da isyan ediyorsun kadere
Öyleyse neden
Kendini taşıyorsun
Gittiğin her yere
Önce bitir içindeki gurbeti
Bırak kendini senden uzak olsun
Bakarsın aradıgını ancak
O zaman bulursun
Bırak seni sensiz kalsın
Götürme gittiğin yere kendini
Kalmasın sevdalar boynu büyük
Yoksa çekilmez bu hayat
Çekilmez bu yük.