Şüphe iskelesinde
Ufku göğsüme perçinleyen sandal
Gökyüzünün bitap ve korkak kuşlarını,
Kır tozuyla okşayan, karanfil merhemi...
Götüreceğim seni.
İlkyaz bitiyor tutuşan bir ağaçlık gibi
Tutuşmuş bir gönülden saçılan yaman gibi
Tekrar seninle dolu karanlık aynalar
Bitmiş olsa da divit uçları kalemin
Vuruşların, kuruyor şiirin selamlığını
Sarsan da gececi kollarınla beni
Götüreceğim seni...
Hasan Hüsnü YazıcıKayıt Tarihi : 24.5.2023 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Hüsnü Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/24/goturecegim-seni-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!