Götürdün Sen Şiiri - Salih Şanlı

Selâm ey Son Nebî cennâtı seyreyler görürdün sen
Seven her kalbi Arşullâh’a yükseltip götürdün sen

Sözün dosdoğrudur azmin güneşten kat-be-kat parlak
Gönüllerden çıkartıp küfrü sönmez nâra sürdün sen

Esip ihsân kerem rüzgârı mesrûr etti dünyâyı
Mübârek bir nefestir nûrlu sînenden üfürdün sen

Ebedden müjdeler verdin hayat bahşeyleyen sözle
Azîz mahbûb, “yemîn olsun” denilmiş bir ömürdün sen

Yürekler merhamet nûruyla aydınlandı ey Elçi
Büyük azminle sildin zulmü âlemden süpürdün sen

Mukaddes bir kılıçtır aşk ki çok başlar düşürmüştür
Seven her kalbi Arşullâh’a yükseltip götürdün sen