Götürdüklerini Bıraksaydın

e ama daha vakit çok erken,
yapacak onca şey varken,
yağmur yağarken gitmek yakıştı mı hiç?
hani onlar yere düşerken, kaçıp bir saçağa saklanacaktık..
martılar da anlamış gittiğini küsmüşler denize
ikiye böldüğümüz simidi atıyorum; dönüp bakmıyorlar bile
güvercinler desen onlarda aynı; ağız birliği yapmış bunlar..
dalgalar daha mı bir hırçın ne?
“kime bu öfkeniz? ” diyorum, bakıyorlar öylece.
biliyorum onlar da biliyor gitmediğini, akılları sıra trip atıyorlar işte.
güneşin bugün pek keyfi yok, asmış yüzünü
sanki bişey diyen oldu kendisine.
herkeste bir alınganlık..
saat desen bir acayip, yelkovanın hızına yetişemiyor ki akrep
ne duruyorsun orda koşta yakalasana diyorum, tip tip bakıyor
sabahları getirdiğin sıcak ekmeğin kokusu geldi, bak şimdi de burnuma
garip bir rehavet var üstümde hayırdır inşallah
yola bakıyorum da yazık; acıyorum
onlarca araba geçiyor da üstünden hiçbirine ses etmiyor
sandalyen de küsmüş sana, beni koymuyor yanına
e iyide benimle ne alıp veremediği var, hıncı madem sana.
tamam tamam, sen artık yoksun bunu anladıkta
onlara ne tembihledin ki giderken, hepsi düşman olmuş bana..