Götürdüklerin Şiiri - Necmi Dayan

bir kayanın ucuna tünemişim
yaralı bir yıldızım ya da bir martı yavrusu
tek kanadım kırılmış

bir kayanın ucuna gece gibi tünemişim
utanmışım denize bakarken
sessizlik ve sensizlik yemini etmişim
yaşadığın şehrine
bastığın toprağa tuza suya sahile
ve kokunun sindiği yatına katına
deniz manzaralı terasına
kurbanlık bir bıçak gibi
düşman kesilmişim.

hayat devam ediyor
aslında Dostoyevski de zaman her şeyin ilacıdır dediğinde
biliyorum kendini avutuyor

ne doktor ne ilaç fayda etmiyor
yürek o yürek ki yine bildiğini okuyor
kardeşim