Götürdü Şiiri - Şahin Yılmaz

Okyanus ötesi bir dost edindim,
Elimi uzattım, kolu götürdü.
Seksen beş yıl uğraş verdim, didindim,
Bütün birikimi, malı götürdü.

Misyonerle para verip kaçına,
Kurt düşürdü inancının içine.
“Bu kadarı fazla” deyip kıçına,
Mayo verdi peştamalı götürdü.

“Rab katında din İslam’dır” ayeti,
Yasak getirildi en nihayeti.
Bırak artık lakin, ancak, şayeti,
Gittiğim dosdoğru yolu götürdü.

Puştların oğluna vereli ipi,
Başımdan eksilmez fırtına, tipi.
Kızım cazı sever, oğlumsa repi,
Deyyus bağlamamdan teli götürdü.

Ikra’dan uyuya döndü fişimiz,
Yolunda gitmedi bir tek işimiz,
Çifte pasaportlu ol dervişimiz,
Lokmayı, hırkayı, çulu götürdü.

Unutturdu Türk birliği turanı,
Hüseyin’e düşman etti Baran’ı,
İncil ile tefsir edip Kuran’ı,
Resul’ün ümmeti kulu götürdü.

Körpe beyinlere şehveti sıktı,
Ahlakı, töreyi temelden yıktı.
Yıldızın sayısı elliye çıktı,
Bayraktan hilali, alı götürdü.

Şahin, bunlar kötünün en kötüsü,
Dağıldı ülkemin damı, çatısı,
Ne doğusu kaldı, ne de batısı,
Adamlar seksen bir ili götürdü.