Götür Beni Yârim Düş Ülkelerine

İçimin ıssız duvarlarında yetim bir çocuk
Kervanlar geçiyor gönlümün dağlarından
Dünden bu güne sürgit acılar zemherisinde
Eskimiş bir düşün diyetini ödüyor yüreğim

Kerpiçten yapılmış bir ocakta kahve kokusu
Ayın şavkı düşerken kumlara seni arıyorum
Kurumuş dudağıma dokunuyorsun sevgiyle
Bakışlarının faylarında yitik sesler gibiyim

Gözünden bile esirgersin bilirim sevdiğini
Özünün postunu serersin her gece aşkla
Menekşeler derlersin sen bana kadınca
Asırların kabına sığmayan masalım gibisin

Yudumlara böl beni, sal aşk gibi hücrelerine
Damıt gözyaşlarımı, boya dilersen mavilere
Şaşkın ve çaresiz bırakma, tut elimi sevgiyle
Götür beni sevda bakışlı yar, düş ülkelerine