Götür Beni Düş Ülkelerine

Hicranlı baharlar topluyorum aşkın dallarından
Zaman avuçlarımdan kayarak yüreğime düşüyor
Bir martı geçiyor göğümden saçlarımı okşayarak
Terk edilmiş bir köşe arıyor yorgun gözlerim.

Hüzünlü bir masalın son sözlerini yazıyor bir adam
Gölgeler kendi ekseniyle sevişiyorlar karanlıkta
Sahipsiz bir renk say istersen beni avuçlarında
Yosunlarla sarılı bir sandalla geleyim yurduna.

Islak gecelerde aradık seninle hep mutluluğu
Sığ bir sessizliğe sırt döndük yıllarca seninle
Desensiz kavuşmaların imgeleriyle çok seviştik
Zifiri buluşmaların mahzenlerinde aşkı yazdık.

Yazgısı kendisini saklayan avunmasızlıklarla
Çırılçıplak bir acının musallasında çok yattık
Hiç açılmamış umutlarımızı rehinlere bıraktık
Bir palyaçoya ezberlettik sevdamızın repliğini.

Yorgun tenimizin kasırgaları geceledi içimizde
İçimizdeki derin boşluklardan mevsimler geçti
Kavrulduk yoksul bekleyişlerin uzak çöllerinde
Tıkıldık öksüz gülüşlerin hüzün çerçevelerine.

Bilesin ki yar, sen tutarsan ısınır çocuk ellerim
Bir sen açarsın zindan yüreğimin tunç kapısını
Sensizken hiç mutluluğa çıkmadı masallarım
Gel ki kendi karanlığına çekilsin gölgelerim.

Gönlümdeki derin uykulardan uyandır beni öpüşünle
Kederli gövdemin saçaklarıyla tırmanalım gökyüzüne
Tut içimdeki haylaz çocuğun ellerini eşsiz sevginle
Bir tebessümün yaşamdır, götür beni düş ülkelerine.