küçük sürgünüm
havva ananın
nar çiçeği dudakları
poyraz tenimle çıktım yüzüne
ıslığın bozkır göğüsleri sarkıyor
gülüşken kapılar yabansı
sar beni
deli taylar gibi ürkek
yıllanmış bir şaraba mahsus
tenin zencefil kokuyor
Şehir, Ağustos-Eylül 2005 S:9
İbrahim TığKayıt Tarihi : 13.7.2006 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)