Götür Beni Şiiri - Halil Türkoğlu

Götür beni
İçindeyim boşluğun,
Kapıyorum gözlerimi, sımsıkı
Az açık kapı arasında yokluğun
Götür beni,
Az ötede durduğun ve kaybolduğun gibi
Götür.

Hep özgürdür; matarasında su olan yolcunun ayakları
Savrulan nemin ışığı dağıttığı doğru,
Çölünde yakan sıcağın mı hüzün?
Kafamda bekleyen sorunun cevabı için
Götür.

Yak sesleri, kulak arkası sigara gibi yak
Bavuluna üzüleceklerini almak yerine
İçimden bir valiz boşalarak, üst başsız, yalın ayak
Götür.

Bir simidi bütün martılara bölüştürebilmekti sevmek,
Can simidimin kırıntıları yerde ayaklarınla basılarak,
Hatırlarsın bir gün bölüştüğün ekmeği susarak
Lisansız, yabancı gibi
Götür.