Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Değerli Tuncay DOĞAN Kardeşim,
Bu dünyaya kalmak, bu dünyaya gönül vermektir. Bu dünyaya gönül verenlerin 'öte' nasipleri kesilmiştir. Ne kadar uzun olursa olsun, faniliğin karanlığına saplandıktan sonra dünya hayatının ne kıymeti var? Yaratılışında uyum, ahenk ve birlik şuuru olan insan daha sonraları edindikleriyle kendi varlığını güzele, hayra doğru zenginleştirir. Ya da fıtratının aksine kötülükler, çirkinlikler yönünde yol alır.
Varlığında birlik, kardeşlik, dayanışma mayası bulunan insan neden ayrılık fırtınalarına esir edecek bir yöne sapar? Gönüllerimizde parlak kandiller yakan bütün Allah dostları, bizi birlik olmaya çağırıyor; çünkü birlikte İlahi rahmet, bereket, kuvvet ve siyanet var. Yüce Rabbimiz, Yunus'ların, Mevlâna'ların, Muhammed Konyevî'lerin gönlüne hoşgörü tohumları serpti de bu gönülleri, asırları derin soluklarıyla selametli bir inanç atmosferinde birleştirdi ve devir devir biriken, zenginleşen inanç meyveleri yeni zamanların süzülmüş tabiatlı yüreklerine dünyanın köşe bucaklarına sevgi nefhaları taşıma şuuru kazandırdı.
Her zaman dost yüreğine sağlık...
Allah'a cc emanet ol
Baki selâm...
Kutluyorum değerli kaleminizi.Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta