Edebi erkanı bilene Götür

Beni bir gün hiç kimseye değil de
Edebi erkân-ı bilene götür.
Ellerimden tutup biraz eğil de
Şavkıyla dağları delene götür.

Dilimde mühürlü, iki hecede
Ellerim duada, gözüm yücede
Zifiri zamanda, kara gecede
Ruşen-i saadet yoluna götür.

Zaman mı kilitli, fâni dünya da?
Dilimde nedamet düşerken yâd'a
Boğulmadan önce hırçın deryada
Nuh'un gemisiyle salana götür.

Eşrefi mahlukat, eşrefi neden?
Sırrı zahir oldu, vakit gelmeden
İhsanı elinde kimse bilmeden
Hasenat defteri dolana götür.

Varoluş hikmeti, varoluş niçin?
İmanı kalbine vurmuşta perçin
Issız bir gecede bir Allah için
Sevda göz yaşını silene götür.

Erdem ile ahlak yanarken narda
Kardelenler üşür nazlı baharda
En süslü libaslar dursun kenarda
Takva örtüsünü alana götür.

Hakkın aşkı ile kendinden geçen
Kalbinin nuruyla doğruyu seçen
Aşkın şerbetini her demde içen
Rahman'ı her lahza bulana götür.

Rüku ve secdede gönlü bir Hakta
Zikrini tazeler, olsa ayakta
Ahvali vecd ile kalıp firakta
O nurlu yollardan gelene götür.

Bir rahmet misali hep akıp akıp
Sıratı müstakim yönüne bakıp
Dünya kaygısını yana bırakıp
Gönül kapısını çalana götür.

Gel ey aciz aklım, bir daha anla!
Kıvrılır bu sevda damarda kanla
Bu hayat içinde sünnet-Kur'an la
Temiz bir kararda kalana götür.