Bildik hüzünlerdi aynada vuran yüzüne.
Toprak tadında bir ağustos akşamıydı.
Kurşun kalem kalbimin gözyaşlarıyla dolmuştu,
Çünkü taştan kalem yıkılmıştı gidişinle.
Ne yazarsam yazayım,
Ne mevsimi vardı satırların,
Ne de yarıştığı akreple yelkovan.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
selam verip geçiyor zaman
sevmeye vakit var mı
soluyor hızla tabiat
derilecek çiçek var mı
selam ve muhabbetle.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta