Gösteriş Budalası Şiiri - Harun Tolga Peker

Henüz hazır değildi gökyüzü
Bir havai fişek gösterisine,
Ben rengarenk ölmek için;
Seni düşünerek kendimi mutluluktan havaya uçurdum..

Aklıma gelince kibrit kutusu büyüklüğünde ki yüzün
Çaprazlama çizikler attım hücrelerime
Körpe jiletlerle,
Dudaklarımdan dökülen seni seviyoruma karşılık
Dudaklarını iki heceye ayırdın,
Hoş-çakal..

Sen sayfaları sararmış gazetede ki bulmacanın
Resimde ki ünlü sanatçısı,
Ben soldan sağa okunan
Üç harf bir kelimelik burukluktum,
Acı..

Beş ortalı kareli defter gibi
Parçalara bölünmüş haldeyim,
Adım sevgi,
Sen İstanbulun yedi tepesinden
Yedincisi,
Adın A-y-r-ı-l-ı-k..

Farklı cephelerde savaşan
İki aynı düşünceyiz biz,
Hasret,
Kavuşmak için birbirimize ateş eden
İki farklı ölüm şekliyiz,
Sen uzaklık
Ben gurur..

Çıkmaz bir sokağı içime düşürdüm
Sen gittikten sonra,
Lambaları yalnızlıktan patlamış
Damarları tütünden tıkalı,
Ciğerleri alkolden iflas etmiş,
Tinerci çocuklara babalık eden,
Umutların sona erdiği
Hayallerin renksizleştiği
Sabrın selamete varamadığı,
İçinden çıkılmaz
Bir hayatın içindeyim..

Lütfen geri dönüp yüzük parmağını uzatır mısın?