Gösteriş Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

gösterişe aldanacak olsaydım
sevebilirdim seni...
ya da dış güzelliğini görebilseydim sadece...
bir gönüle cümle atmadan önce
kelime kadar değeri var mı bakacaksın önce...
yıllar hiç bir gönlü değiştiremez özünde...
ne İ/SEN o kalabilseydin,
sevebilirdim seni...
yüzlerce desen versen de gözlerime,
kusura bakma canım,
ben sade severim kahvemi...
ellerini yıkamadan soframa oturamazsın,
D/EMEK istediğim,başka bir şey değil..
gözlerimi alma,yerinde kalsın bakışlarım;
aşağı bakması gerekse de...
cennet güzelliğini dünya renklerine değişemem,
omuz başımdakilerden
soldakinin
durmadan karalama yapmasına katlanamam ben...
pencerenin kenarına ekmek kırıntıları koyabilseydin,
sevebilirdim seni...
yüzüne bakamıyorum,parlıyorsun,yalan değil
ama
ben solgun gülleri severim,kendim gibi...
sen hiç sevme beni,
anlamı olmayan duyguların tenimi sarmasına
hiç gerek yok...
sevebilirdim seni,
kalbin baksaydı bana
ve
sen
bu kadar güzel olmasaydın...