Görüyorum Gözlerinde Şiiri - Zafer Uğur

Gözlerinin duruluğunda görüyorum fırtınaları;
Engin, sonsuz bir duruluk.
Ortasında bir benek görüyorum;
Küçük bir adacık.
Ve ben çaresiz,
O adacıkta karar kılıyorum.
Denizin rengi değişiyor sonsuzdan sonsuza,
Dalgalar eriyor birer birer bakışlarında.
Fırtına artık yok;
Hafif, tatlı bir esinti okşuyor saçlarımı...
Gözlerinin duruluğunda görüyorum en sakin denizi,
Ortasında bir benek görüyorum;
Ufacık bir kayık.
Ve ben, arıyorum ufukta bir kara.
İşte çıkıyoruz şimdi umut adasına.
Karşıda bir ev görüyorum,
Minik, pembe perdeli, aydınlık.
Neşeyle giriyoruz evimize, sen ve ben...
Sonra kopuyor hayallerim...
Biliyorum yıllar sonra adaya gelenler
Açacaklar kapımızı aşkımızın nağmeleriyle,
Ve bir çift kâlp görecekler, sonsuza dek atan,
Çürümüş kemiklerimizin yanında.
Çünkü biricik aşkım,
Seven kâlpler ölmez, yaşar daima!