Görüyorum Şiiri - Ersoy Oktay

Adamlar görüyorum.
Ruhsuz adamlar..
Hayat koparmış ruhlarını akbaba misali,
paramparça kalmış ruhlar.
farkında değiller ama
aynaya gururla bakıyorlar.
Görmüyorlar.

Kadınlar görüyorum
Saatliğine tapılacak kadınlar,
Sahte cennet apışları
Çıkarıp cebindeki son parayı,
verilecek kadınlar,

Kadınlar görüyorum..
yalnız kadınlar.
Nasılda kalabalığa boğulmuşlar..
Sanki ödünç hayatlar almışlarda
har vurup harman savuruyorlar.,
Ne gam farketmiyorlar.

Adamlar görüyorum.
Eleğininden ayrılamayan adamlar
Görev edinmişler, hayat karıştırmayı,
Sanki bundan dolgun ücret alıyorlar.
Öyle hırslı adamlar.
Yalnız adamlar.
Eksik adamlar.
Ahh adam olamamışlar.

Kadınlar görüyorum.
Başka kimsenin görmediği gibi,
Ruhlarına bakıyorum.
Ah o ruhtaki nuru,
nasılda karartmışlar.
Ruhları ile konuşuyorum.
Belki utanmıyorlar çıplaklıktan ama
ruhlarında haya buluyorum
acıyorum.

İnsanlar görüyorum.
Kayıp...
Yitik Hayatlar görüyorum.
Arayıp duruyorlar.
Öyle kör ki gözleri
Kendilerini göremiyorlar.
Yanıyorum..
Yanıyorum..
Ah bilseniz ne çok yanıyorum.

Onlar çekiliyorlar uykularına usulca,
Ben onlarda kendimi görüp
Ağlıyorum....
Ağlıyorum....