Görüyorum Şiiri - Adil Metan

Görüyorum
Bir son bahar hüzünleri gözlerinde.
Bir mezar üstünde solmuş gülleri.
Kalabalıklar da rehin olmuş umutsuz düşleri.
Görüyorum
Kal dediğinde arkasına bakmadan gidenleri,
Bakışlarında ki ışıkların bir ben olsaydım diyenleri,
seni düşünmek mutluluğun aynası gibi görenleri.
Görüyorum
Bir daha dünyaya gelsem yine seni severdim diyen aşıkları,
Sevdim se ben sevdim diyen aşk sarhoşu olanları,
şimdi hiç akşam olmayacak, ayrılmayacağız diyen sevdalıları.
Görüyorum
Al benden götür eskici sevgilerimi diyenleri,
tüm her şeyim mazide kalsın,
bir daha bakma arkana,
kanlı göz yaşları benim servetim diyenleri.
Görüyorum
isyanları bir dilek ağacı gibi dolup taşmış,
onlara sadece şansızlıklar yoldaşmış,
bana yıldızlardan bir demet yapın!
mutlulukları okyanuslara akan ırmaklar gibi,
kalbimi donatsın diyenleri.
Ve söylüyorum
Her insan bu dünyada mutluluk ister,
bazen bir bakış ömre bedel,
bazıları kırk yıl kölen olayım bile der,
Tek unutulmaması gerekende,
Yaradan dan ötürü İnsanları sev.